Travmaya dayalı bilinçdışı kontrolünde,
Uyanmış denek…
Yardım istiyor,
Çığlıkları sessiz…
Sessizce akıyor gözyaşları…
Yardım istiyor…
Karanlık onu acı içinde uyandırıyor…
İçindeki acı yeniden uyumasına engel oluyor…
Yardım istiyor
Bilinçdışı kontrolündeki denek…
Çığlıkları sessiz…
Sessizce akıyor gözyaşları…
Kim yardım edebilir ona?
O kadar gücü var mı iyi insanların?
Onu onlardan kurtarabilecek kadar...
Onlar...
Onu bir Tanrı'nın olmadığına inandırmak için çok uğraştılar…..
Maskeleri vardı onların...
Doktor, asker, öğretmen, öğrenci, arkadaş, dost maskeleri...
Maskelerin ardında saklıydı hep gerçek yüzleri...
Bazıları, başını okşuyormuş gibi yaparken vurdu sırtından…..
Bazıları dinliyormuş gibi yaparken,
Kaydetti beyin haritasını...
Sözleri yabancıydı deneğin...
Anlaşılmaz kılınmıştı diğerlerine...
Yalanlardan oluşan bir çevre...
Sanki her yer bir laboratuvar…!!
Ruhu acıyordu deneğin...
Travmaya dayalı bilinçdışı kontrolündeki denek...
Ve sosyopat bir telegramcı…..
Anne ve babaların hatalarının bedelini çocuklar mı öderdi hep?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Aklın ve kalbin rehberliğinde, düşünülerek oluşturulan her yorum değerlidir...